怫冥ข้านี่แหละจอมมาร (yaoi) จบ
"พี่หยาง เดี๋ยว เดี๋ยว สงบใจก่อนข้าไม่ไหวแล้ว" "ไม่ได้" "..."
ผู้เข้าชมรวม
140,068
ผู้เข้าชมเดือนนี้
52
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ปล.
- นิยายเรื่องนี้เป็นแนวชายรักชายเกี่ยวกับเทพเซียนจอมารและการแก่งแย่งชิงดีกันซะส่วนใหญ่
- เนื้อหาบางส่วนอาจมีฉากเรทnc18+ บ้างพอกรึมๆ ผู้ที่เข้ามาอ่านกรุณาใช้จักรยานไปซื้อกับข้าวก่อนอ่านนะคะ
- เนื้อหาของเรื่องจึงมาจากการจิตนาการของผู้เขียนทั้งสิ้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับความเป็นจริง สถานที่ต่างๆ บางส่วนจะอาจจะมีอยู่จริงตามความเหมาะสมและบางส่วนก็เกิดขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียนเอง
- ชื่อเรื่องผู้เขียนยังคิดไม่ออกจึงขอใช้ชื่อนายเอกของเรื่องไปก่อนนะคะ อัตราความเร็วในการลง อยู่ที่สปีดการเขียนของผู้เขียนล้วนๆ อาจช้าบ้างนะคะ เพราะหลายอย่างในเนื้อหาต้องหาข้อมูลมากมาย ความรู้ภาษาจีนของคนเขียนคนนี้มีเท่าหางอึ่ง แต่มันก็อยากเขียนเหลือเกินจนอดรนทนไม่ไหว
- ยังไงก็ขอฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ หากมีข้อผิดพลาดประการใดช่วยตักเตือนด้วยน้า
.............................................................................................................................................
แนะนำตัวละคร
หยางหยุนเหลียง
จ้าวเสี่ยวหมิง
ฉายา : จอมมารฝูหมิง
และเป็นร่างของหลิวมู่เหยียน (ร่างเกิดใหม่ของจ้าวเสี่ยวหมิง)
เย่วกวง
ไท่หยาง
.........................................................................................................................
จ้าวเสี่ยวหมิง… บุรุษที่ได้ขึ้นชื่อว่าเลวทรามต่ำช้า จากเด็กน้อยผู้ถูกไล่ล่า สู่ การเป็นจอมมารผู้สูงส่ง แต่ชะตากลับพลิกผันจนต้องมาสิงสู่ในร่างของหลิวมู่เหยียน ดรุณตัวน้อยรูปร่างบอบบางแม้เพียงลมพัดผ่านก็มิอาจต้านไหว เนื่องจากถูกแย่งร่างไป และได้มาพบกับหยางหยุนเหลียง คุณชายสามหยางที่ขึ้นชื่อว่าไร้หัวใจ
....................................................................................................................................
ระดับการฝึกฝนนะคะ ในนิยาย
การฝึกของเรื่องนี้แบ่งเป็นการฝึกฌานเป็นสิบระดับ ตั้งแต่
ระดับหนึ่งถึงระดับสาม เรียกการฝึกปราณขั้นต้น (ขั้นต้นกำเนิด)
ระดับสี่ถึงระดับหก เรียกว่าการฝึกปราณขั้นกลาง
ระดับเจ็ดถึงระดับเก้า เรียกว่าการฝึกปราณขั้นสูง
ซึ่งระดับที่สิบนี้มีเพียงแต่ผู้บรรลุเป็นปรมาจารย์เท่านั้นที่ไปถึง
สีของพลังปราณ
ธาตุสายฟ้า สีม่วง
ธาตุดิน สีน้ำตาล (สกุลหวง)
ธาตุน้ำ สีฟ้า (สกุลหลิว)
ธาตุพิษ สีเขียว
ธาตุทอง สีเหลือง
ธาตุลม สีเทา (สกุลหาน)
ธาตุไฟ สีแดง
ผู้ครองพลังหยาง (สีขาว) (สกุลหยาง)
ผู็ครองพลังหยิน (สีดำ) (สกุลจ้าว)
หากเราได้ศึกษาอย่างถ่องแท้อาจมีการเปลี่ยนแปลงวันนั้นจะมาแจ้งอีกที
ซึ่งระดับบรรลุเซียนบรรลุขั้นสิบมีอยู่ด้วยกัน 5 ระดับ
ได้แก่
กุ่ยเซียน (鬼仙) คือคนที่มีพลังยินมากเกินไป และหมดพลังชีวิต มีลักษณะคล้ายแวมไพร์หรือปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง อาศัยอยู่ในภูมิของผี
เหรินเซียน (人仙) คือมนุษย์ที่มีพลังยินหยางอย่างสมดุล จนมีชีวิตเป็นอมตะได้ ไม่แก่หรือเจ็บไข้ได้ป่วย แต่ยังมีความหิวกระหายและต้องการเครื่องนุ่งห่มอย่างมนุษย์ทั่วไป อาศัยอยู่ในมนุษยภูมิ
ตี้เซียน (地仙) เมื่อพลังยินเปลี่ยนไปเป็นพลังหยางอย่างสมบูรณ์ ร่างกายจะอยู่ได้โดยไม่ต้องกินอาหาร น้ำดื่ม หรือเสื้อผ้า ไม่รู้ร้อนรู้หนาว อาศัยอยู่ในโลก
เสินเซียน (神仙) ร่างกายจะเปลี่ยนเป็นไอ และสามารถแปลงร่างเป็นสิ่งใดก็ได้ ยังอาศัยอยู่ในโลกเพื่อสอนเต๋าแก่มนุษย์ อาศัยในโลกวิญญาณ เมื่อสั่งสมบุญจนเพียงพอก็จะได้รับอาณัติสวรรค์ให้เลื่อนขั้นไปอยู่บนสวรรค์
เทียนเซียน (天仙) คือวิญญาณอมตะที่ถูกรับขึ้นสวรรค์ ในระยะแรกจะได้ปกครองน้ำ ต่อมาจะได้รับมอบหมายให้ปกครองโลกและสวรรค์ตามลำดับ สามารถท่องเที่ยวไปมาระหว่างโลกกับสวรรค์ได้
.....................................................................................................................................
เพจด้วยนะเจ้าคะ
|
ผลงานอื่นๆ ของ 黑仙女 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ 黑仙女
ความคิดเห็น